Het laatste reisverslag uit Pak Kret - Thailand - 21 tm 24 december

Zaterdag 21 december- rit 19

• Kleur: paars - God: Saturn
• 24/ 33 graden
• Ayutthaya- Ban Bang Sai
• Gereden kilometers: 4

Normaal overvalt de slaap je veel eerder, door de inspanning van de gereden fietskilometers. Het kleine stuk dat we door de hectische stad Ayutthaya fietsten, ervaren we als niet belastend.

De rit voor vandaag is niet zo lang; en komt bij benadering uit in het midden van ons einddoel. Tijdens de voorbereiding van de fietstrip zijn een aantal dagen onvoorzien ingepland en deze maken we nu op door kortere routes in te lassen. 

Dit geeft ook gelegenheid het tempo wat te verlagen, een extra lusje in de route in te lassen, tussen de groene rijstvelden door en een vroege drink stop.

Het onderkomen voor vannacht is bij Homestay Pun Na, de naam van de 23 jarige dochter, die ook de eigenaresse is.

Tegen over het huis met veranda aan het zandpad is tussen de bomen een soort van balkon/ podium gemaakt, een vloer van planken met een ijzer frame, daaraan vast banken van halve boomstammen met daarop een aantal stoelen. Je voeten bungelen bijna in het smaragdgroene rijstveld, waar de witte zilverreiger op zoek is naar voedsel.

In het land waar rijst al eeuwenlang het hoofdvoedsel is, zijn eten en rijst synoniem. Het rijstseizoen begint in mei. De rijstbouw is een gezamenlijke onderneming die de banden binnen de familie en de gemeenschap versterkt.

We zijn behoorlijk vroeg maar, worden super hartelijk ontvangen door de eigenaar, de vader van Pun Na. Pun Na en haar moeder brengen ons een fris zoet drankje, partjes sinaasappel op een keramiek schaaltje en in het kunstig gevouwen driehoekig palmblad zit een heerlijk zoet rijsthapje.

Gert spreekt eerder die middag met de 75 jarige Noor, die zelfs voor vier maanden in de homestay verblijft, over onze fietsen. De lange Noor rijdt zelfs een stukje met Gert zijn fiets en is heel erg enthousiast.

Vlak voor zes uur gaat de zon onder, en dat is een goede gelegenheid voor het maken van foto's in het rijstveld. De familie heeft al een traditionele outfit klaar gehangen, en ....of ik die wil aantrekken. Nou, ....voorruit dan maar! De dame, Pun Na's moeder, gaat met ons het rijstveld in, en maakt foto's van en met ons.

De serene gastvrijheid die het gezin uitstraalt is zo puur en liefdevol. Voor wat de Thai betreft  is het ideale leven sanuk (plezierig)  en sabai ( comfortabel of tevreden) en dat geldt net zoveel voor de Thai zelf als voor de mensen die het land bezoeken.

Aan het eind van het zandpad op 250 meter is een restaurant, maar bestellen is ook mogelijk. Wij vinden het wel fijn het stukje te lopen en al wandelt ontmoeten we meer familieleden; alle huizen langs het zandpad worden bewoond door familieleden. 

We praten met een neef die op het grondstuk achter zijn huis een soort bloeiende bonsai boompjes met kleine, bleke licht roze bloemknoppen kweekt. Hij loopt verder met ons mee naar het restaurant, en adviseert ons over de gerechten op de kaart.

Heerlijk smaakten de Thaise gerechten, Tom Ka Kai, groene curry, rijst en Papaya salade. Het nagerecht was een verrassing en werd ons aangeboden. Het was blank kleurig, met kokosmelk, geschaafde ijsblokjes, wat gele mango sliertjes en hele kleine hard roze bolletjes van een zeer zoete vrucht.

Opeens signaleerden we de dochter, Pun Na en wat bleek, ze ....kwam ons ophalen met de auto, ongelooflijk!

Als we terug zijn praten we nog wat met de Noor, en de vader van Pun Na, de inmiddels gepensioneerde ambtenaar. Hij en zijn vrouw hebben een zeer hoge functie bekleed bij de landelijke gouvernement en zij zijn in vol ornaat te zien op Facebook. De vrouw wil de foto's met mij delen via 'Facebook'; hot item onder de Thai. Uiteindelijk  worden de foto's via Messenger verstuurd. Als ik ze download, zie ik later dat mijn opslag van mijn telefoon weer vol is... en bepaalde functies het niet meer doen.

Zondag 22 december- rit 20

• Kleur: Rood - Hemellichaam: De zon
• 24/ 36 graden
• Bang Ban Sai/ Pak Kret
• Gereden kilometers: 52 

Bij het ontwaken, het geluid van de bezem, de kukel van de haan en de speciale uitroep van een soort kraai achtige vogel, die alleen in Zuid- Oost Azië voorkomt.

Het ontbijt is buiten onder de veranda, voor onze slaapplaats. Er staat al een kom warme pittige soep van rijst met wat groenten voor ons klaar. Daarnaast wat vruchten, water en eventueel toast en voor allebei 2 mandarijnen voor onderweg. De familie maakt nog wat foto's van het afscheid en dan volgt onze laatste rit naar Pak Kret. 

Het begin van deze rit, is nog langs de plattelandswegen, waarbij we ook nog een hanengevecht passeren. Dan zijn we in meer stedelijk gebied. Bij het passeren van de Nothanburibrug stuiten we op problemen. Door de werkzaamheden aan de brug, kunnen we niet op het fietsgedeelte rijden, dan maar op de 4- baansweg tussen de auto's. Spannend, maar goed verlopen.

Na een rijk, voldaan gevoel komen we bezweet na 1266 km aan in Pak Kret bij Buddy Riverside Hotel en leggen dit vanzelfsprekend vast. Yes...we did it!!!

Even een paar dagen in het hotel en dan naar huis. Bij aankomst in het hotel maken we onze fietstassen en schoenen onder de douche schoon, de wielerkleding wordt gewassen en alle spullen hangen een uur later te drogen op het balkon.

Maandag 23 december

• Kleur: geel - Hemellichaam: De maan
• 24/ 34 graden
• Gereden kilometers: 31 
• Pak Kret- Bangkok - Pak Kret 

De afsluiting van de reis is een bezoek aan de stad Bangkok met een boot over de Chao Praya. Het zijn een soort veerdiensten en door middel van een kleur in een vlaggen systeem herken je de route. Op deze trips kom je veel Europeanen tegen, maar ja, daar is daar ook de tijd van jaar voor.

De route met de fiets er naar toe, is geen aanrader. De opstapplaats van de boot ligt op zo'n 14 km van het hotel. Veel hectisch verkeer, de geur van de smerige uitlaatgassen en gevaarlijke situaties. Het gebruik van mond- neuskapjes is hier heel gewoon. Gelukkig zijn we behendig op de fiets en oogsten we bewondering. 

Het bootsysteem laat zeer te wensen over, wat een ongeorganiseerde boel. De motoren zijn zeer luidruchtig en de vaarwegen zijn druk bezet met veel meer boten met passagiers die van a naar b hoppen. We bezoeken het indrukwekkende Grand Palace in de benauwde warmte, en je ervaart dat het toeristenseizoen is geopend.  

Het gebouwencomplex staat in hartje Bangkok en is de officiële residentie van de koningen van Siam geweest (en later Thailand) sinds 1782. Daarvandaan lopen we weer naar de volgende opstapplaats van de boot. 

Voor ons is Bangkok te hectisch en te toeristisch en is slenteren in een stad veel belastender als fietsen; met warmte ervaar je fietsend veel meer wind om je heen.

Dinsdag 24 december

• Kleur: roze Planeet: Mars
• Gefietst: 35 kilometers
• 24/ 34 graden 
• Pak Kret

Na het ontbijt fietsen we naar een markt niet ver van het hotel. Eigenlijk willen we nog wat inkopen voor een aantal lieverds. Maar het is een heel lastig verhaal; op de markten verkopen de Thai voornamelijk eten en verder is het niet erg spannend. Ja slippers, want de Thai doet altijd zijn schoenen uit als hij ergens binnen gaat en dan zijn slippers en instappers ideaal. 

Mijn missie is niet geslaagd, en dat geeft geen goed gevoel. Gert maakt nog wat aardige foto's en dan ter afsluiting fietsen we weer terug naar het hotel. De fietsen gaan mee naar de kamer en daar demonteren en maken we de fietsen schoon onder de douche en gaan ze aan het eind van de middag weer droog en deels gedemonteerd in de doos.

Onze ervaringen, zijn een reiservaring vanaf de fiets in een gebied dat niet zo voor de hand ligt als vakantiebestemming. Vele waarnemingen zijn nog niet op papier beland, maar we willen er toch nog een aantal benoemen. 

Vuurtjes stoken

En opeens ervaar je weer de geur, eerst een sliertje van rook, en bij het naderen van het vuurtje, de grote grijze stinkende rookwolken.

Thai stoken graag een vuurtje, meerdere keren per dag zie je wel ergens de verkoolde stukken land of verbrandingen van takken, hout of riet; maar ook voor het  produceren van houtskool. De houtskool ligt na verbranding breed uitgespreid op een stuk plastic op de grond, klaar voor de verkoop. 

De Thai zitten gehurkt erbij, met hun billen tegen hun enkels. Verbazingwekkend, hoe lang ze dat kunnen volhouden.

Hot & Spicy 

Thai Hot zijn van die kleine smalle, rode pepertjes, deze pepertjes hangen aan de compacte groene struiken en worden geplukt en uitgespreid in een platte riet gevlochten schaal en vervolgens gedroogd in de zon. Ze zijn belangrijk in de Thaise keuken, en wordt gebruikt in sambal en andere gerechten. 

Honden en wat meer voor onze wielen...

Tijdens onze reis zijn we honderden (zwerf)honden tegengekomen, waarvan enkele gemuilkorfd. In het begin waren we erg huiverig, maar inmiddels zijn wij ervaren in het omgaan met deze waakzame beesten. 

De rond draaiende beweging die we maken met de pedalen herkennen de honden niet, de gang van de fietsende Thai is traag en het andere vele gemotoriseerde verkeer is de standaard voor hen...Bij het passeren van de honden trappen we even niet, en dat werkt- indien nodig - naast een straal water, prima!

Wie hebben we naast de vele honden nog meer voor onze wielen gehad? 

Een lekkere grote leguaan, van die magere uitgemergelde poezen, de vele apen die we zijn gepasseerd op 2 verschillende plekken....die lekker naar je blazen, eekhoorntjes, kippen, kuikens en hanen, kronkelende - maar ook platgereden slangen. 

Thai smooth as silk

De natuur is prachtig, de mensen zijn liefdevol, gastvrij en bereid je te helpen. 

Alles draait om eten, het bereidden en in kopen. Bij de vele stalletjes langs de weg, en bij mobiele verkoopfiets karren liggen vanaf 07.00 de verschillende soorten spiesjes op het rooster, gaan kruiden de vijzel in voor een curry of een pittig sausje, non stop alles draait ..... om eten....de hele dag door. 

Wennen moet je aan de vele verschillende geuren, aan het vele afval en de zeer bouwvallige gebouwtjes, waar de Thai leeft. De verschillen in woon en leefomgeving zijn erg groot, maar een liefdevol gebaar, een 'hello.... were you from....' óf een verbaasde blik of een vette glimlach ....want met de fiets ben je er zo aan voorbij, is er eigenlijk altijd.

Er is en blijft nog veel meer te ontdekken, en veel meer te vertellen over Thailand. 

Maar wij nemen voor nu afscheid met een wai, het Thaise gebaar bij afscheid; je duwt je handpalm op elkaar; met de handen een lotusknop maken, houd je handen ter hoogte van je borst en buigt ligt met je bovenlichaam licht naar voren. 

Allen heel érg hartelijk dank voor jullie lieve, en meelevende reacties. Zo fijn, al die reacties van het thuisfront! Dank jullie wel: Nel, Marijke, Gonda, Simone, alle Henny's, alle Wim's, Inge, Adri, Ed, Tineke, Ciska, Gunther, Yvette, Marcel, Madeleine, Helma, Peter, Danice, Charel, Anocha en haar man, Oscar & Mai Mai.

Graag tot gauw, 

Sawasdee, Heline & Gert