5. 26-27-28 juni- La Bella Figura- goed voor de dag komen!

• 26 juni - fietsen Chuisi Scalo naar Arezzo 70 km
• Temperatuur start: 23 graden- in de middag 41 graden.
• Eten: Trattoria Toscane Cavour 42

Na het ontbijtje buiten op het terras, vertrekken we net na 07:00. Meerdere mogelijkheden qua route, de keuze is voor de route Sentiero della Bonifica.

Het pad ontleent zijn naam aan het feit dat in de 11e eeuw water in de vallei veranderde in moeras waardoor het een broedplaats werd voor malariamuggen. Het gebied is drooggelegd (bonificare). Als oplossing voor het probleem bedachten ingenieurs een centraal afvoerkanaal, het Canale Maestro.

Een vlakke route half verhard, het hoogteverschil is slechts 20 meter. Het pad slingert langs oude boerderijen en Etruskische vondsten. Langs de route populieren en wilgen. Op culinair gebied heeft het gebied ook veel te bieden: extra vergine olijfolie en wijnen. Maar er wordt ook fruit geteeld: perziken, pruimen, peren en appels groeien hier in de volle Toscaanse zon.

Als we al enkele uren onderweg zijn, besluiten we richting een dorpje te rijden voor een cappuccino. Het landschap heeft langzamerhand een ander karakter gekregen. 

Als Arezzo in de verte opdoemt een korte drinkstop in de schaduw van wat bomen. We raken in gesprek met een passerend fietsend Nederlands koppel uit Venlo, zij logeren in de omgeving en maken vanaf een vaste locatie tourritten.

In Arezzo fietsen we naar het station voor een treinticket voor morgen van Giovanni Valdarno naar Florence. Het eerste deel fietsen we, het tweede deel met de trein. Het is praktischer dat nu alvast teregelen.

De B&B de Montetini is gelegen in het oude centrum van Arezzo. De stad is rijk aan monumenten maar het toerisme is schaars. Arezzo was een belangrijke stad in de Etruskische federatie dankzij de strategische heuvelligging op de plek waar drie valleien elkaar ontmoeten.

• 27 juni - Arezzo fietsen naar station Giovanni Valdamo.
• Met de trein naar Florence. 
• Gefietst: Bijna 50 km en in de stad Florence nog zo’n 5 km.

Voor de galante gastvrouw is half 8 eigenlijk al vroeg, maar met deze warmte willen wij zo vroeg als mogelijk vertrekken. Ze komt binnen lopen met verse croissants en na een bakje fruit en yoghurt maken we de fietsen in orde en vervolgen ons reisplan. Vandaag langs de provinciale weg met een paar taaie klimmetjes. De warmte loopt weer snel op.

Enkele uren later arriveren we in het verrassend aardige stadje Giovanni Valdarno, waar je veel fietsende Italianen ziet.

Bij het station past de fiets niet in de lift en er is geen fietsgootje. Er zit niets anders op dan met de fiets de trap af en bij het perron de fiets weer naar boven te sjouwen. De trein vertrekt binnen enkele minuten, qua tijd past het precies vertrek 11:46 naar Firenze (Florence). Bezweet stappen we de trein in. Dit keer geen hoogte verschil tussen het perron en de trein, maar wel meerdere fietsen achter in de trein.

Vanaf het station Florence fietsen we door de stad en nemen een drankje op een terras vlak bij Ponte Vecchio. Dit doen we maar 1 keer want de prijs voor een drankje is exorbitant hoog. Florence… wat een toeristen!. 

De overnachtingsplek is gelegen vlak bij de Duomo, centraal gelegen. De fietsen moeten naar de 2de etage. 1 fiets past gekanteld alleen op het achterwiel steunend en het voorwiel in de hoogte en het stuur licht gedraaid net in de lift.

Na installeren in de kamer eerst de was. Deze kan buiten onder het raam hangen. In het rumoer van een drukke stad slenteren we langs enkele bezienswaardigheden en straatartiesten op zoek naar een Italiaans diner. 

Italianen hebben een eigen wereld geschapen. In de loop van de tijd hebben ze alles wat hen omringt inclusief het landschap en de steden, zorgvuldig vormgegeven. Met de voorliefde voor de uiterlijke kant van het leven. Zelf zijn zij de personages, die in dat prachtige decor vol overgave hun rol spelen. 

Met hun natuurlijke aanleg om te acteren weten ze de meest alledaagse dingen om te toveren tot iets bijzonders.

• 28 juni - Florence stad
• Niet zo’n heldere maar wel een warme dag 33 graden, af en toe wat regendruppels.

Ontbijt bij de Coop aangekocht, iets buiten het echte centrum: aardbeien, bananen en yoghurt. Buiten op een bankje maken we er een lekkere mix van. Heel even weg van de drukte, een fietsroute langs de rivier de Arno Florence uit.  Vervolgens via de brug de Viadotte Del Ponte All Indiana waaronder een fietsbrug hangt en door een park weer terug richting de stad.

Richting Abdij di San Miniato all Monte, via een steile, kronkelige klim naar prachtig uitzicht over de stad en omgeving. Het duurde twee eeuwen om de hele basiliek te voltooien, daterend uit de 11e-13e eeuw. Waarvan de prachtige gevel in groen en wit marmer typisch voor de Romaanse stijl in Toscane.

Op de top staat de bronzen adelaar van de Art of Calomala, het gilde van stoffenhandelaren dat eeuwenlang het beschermheerschap van de kerk handhaafde en zoals typisch was in de middeleewen, geloof en winst effectief combineerde. 

Dan naar het iets lager gelegen Piazzale Michelangelo. Een plein uit 1860 van Gisuppe Poggi en staat vol replica’s van beelden van Michelangelo. Wederom een prachtig 360 graden uitzicht over de stad.

Langs de rivier de Arno ligt de Amerikaanse ambassade. Een lange rij Amerikanen staan onder de wapperende Amerikaanse vlag voor het gebouw te wachten. Bij een stop voor het imposante gebouw worden we dwingend door een agent gesommeerd door te fietsen.

Beide avonden bij hetzelfde restaurant in de buurt gegeten. De eerste avond raakten we in gesprek met 3 mensen aan twee verschillende tafels naast ons. Allen Amerikanen, de jonge dame reist 7 weken alleen door Europa, net als het andere jonge stel. Opvallend veel Amerikanen in Florence.